4^^

Rano wstałam i poszłam do kuchni .
Wiedziałam gdzie co jest mniej więcej . Wyjęłam z szafki szklankę i nalałam wody .
Upiłam jej trochę i odstawiłam . Na dół do kuchni zszedł Niall .
- Camille , co to było ?
- Co ?
- No to w nocy , ten sen .
- Nikim dla mnie nie jesteś abym ci się tłumaczyła .
- Cam , ale ... ale ja się o ciebie martwię .
- Że co ? Znamy się zaledwie jeden dzień . Nic nawet o mnie nie wiesz .
- I co ?
- Znowu będziesz to robił ?
- Ale co Cam ?
- Nic odwal się , nawet mnie nie znasz .
- A wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia ?
- Słucham ?
Odpowiedziałam dość ordynarnie a Niall zaczął się do mnie przybliżać .
- jeśli coś sugerujesz to odpuść sobie ,nie masz szans.
-Nie zbliżaj się..i Ja tak powiedziałam.

-Pewnie się mylisz.-Złapał mnie w tali.

-Puść mnie!-Przygwoździł mnie do ściany. Spojrzał mi głęboko w oczy.

- Spokojnie Cam , nic ci nie zrobię .

Dotknął delikatnie mojej twarzy .

- Niee ... przestań .

Ale ... ale to nie zadziałało pocałował mnie .

 Próbowałam się wyrwać ale coś mnie zatrzymywało . 

Uśmiechał się przez pocałunek. 

Czyżby cieszył się z tego , że mnie pocałował ?

W końcu Oderwał się ode mnie.

- To na serio ty Cam .

Odpowiedziałam mu tylko pytającym wzrokiem

- Nie pamiętasz prawda ?

- O co ci znowu chodzi ?

- Nie pamiętasz mnie ... Przecież to tylko dwa lata .

- Przestań mówić jak jakiś opętany Niall ... dobrze .

- No to jak poszedłem Cam do XFactora a ty z rodzicami przeprowadziłaś się do Polski .

- Ja tam mieszkałam od urodzenia . O czym ty w ogóle do mnie mówisz ?

- Nie ! Od urodzenia to ty mieszkałaś droga Cam w Mullingar , dopiero później się przeprowadziłaś do Polski .

- Skąd ty niby to wiesz co ?

- Oboje urodziliśmy się 13 września , praktycznie o tej samej godzinie a nasze mamy znają się od pobytu w szpitalu . Boże Camille jak ja cię dawno nie widziałem .

- Yhmm Dobra Spoko ... Skoro się tylko "NIBY" przyjaźnimy to dla czego mnie pocałowałeś ?

- Sam nie wiem ... W tej koszulce wyglądasz na serio sexi .

- Dobra , dobra skończ .

Niall przez chwilę zamilkł a ja dokończyłam .

- Sama nie wiem czy mam ci wierzyć bo jest to wszystko strasznie pogmatwane .

2 lata temu zostałam napadnięta i straciłam pamięć ... więc jak mam ci wierzyć ?

- Wiem , że zostałaś pobita i straciłaś pamięć .

- Co ?

- Nasze mamy to przyjaciółki....to znaczy byłe bo się pokłóciły i zakazywały nam się ze sobą spotkać i kiedy straciłaś pamięć im było na rękę. A ja sobie odpuściłem bo tu miałem co innego do roboty. A ciebie trudno by było przekonać. 

-Niby dlaczego mam ci wierzyć?

- Sam nie wiem ... zrobisz jak uważasz ale ja się ciesze , że znów cię widzę .

Na mojej twarzy pokazał się lekki uśmiech .

- Camille ?

- Tak ?

- A powiesz mi dlaczego z blondu na czerwony ?

- Bo taki miałam kaprys .

Nie zważając już na nic poszłam na górę .
Wyjęłam z torebki swojego białego Iphone i wykręciłam numer do swojej mamy .

- Cześć córciu ! 

- Hej mamo .

Odpowiedziałam mało entuzjastycznie .

- Czy chciała byś mi coś powiedzieć ?

- Nie czemu .

- Hmm ... Może jednak .

- Nie !

- A mówi ci coś imię Niall i Mullingar ?

- Wiedziałam !! Wiedziałam , że jak pojedziesz to Londynu . Wszystko się znowu zacznie .

- Wiedziałaś ?

- Tak .

- I nic mi nie powiedziałaś ?

- A co ci miałam córciu powiedzieć ? Że Niall to twój najlepszy przyjaciel ale razem z jego mamą się pokłóciłyśmy i zabroniłam Ci się z nim spotykać tak samo jej jego mama z tobą .

- Mogłaś mi chociaż powiedzieć wiesz ?

- Mogłam ale nie musiałam . Pewnie cię teraz nastawia przeciwko mnie .

-A weź się odczep .

Rozłączyłam się. Czyli mam przyjaciela o ,którym "nie" słyszałam. 

Postanowiłam jeszcze raz z nim porozmawiać. 

 

 

Ciąg dalszy nastąpi ♥

 

Dziś napisałam dla was 2 , 3 i 4 Rozdział ; ]

Mam dość weny więc może pojawi się i 5 ;)

Zapraszam do komentowania ♥ 

 

~Fizzy